مقایسه فناوری SPB با CRMB و PMB
فناوری SPB نسل تکامل‌یافته قیرهای لاستیکی است که با استفاده از روش پلیمریزاسیون در محل (in situ)، محدودیت‌های رایج در تولید و استفاده از قیرهای پلیمری سنتی (PMB) و نیز قیرهای لاستیکی متداول (CRMB) را برطرف می‌کند.
در قیرهای CRMB بخش عمده پایداری و عملکرد وابسته به کیفیت اختلاط و شرایط حمل‌ونقل است. جدایش فاز، ته‌نشینی ذرات لاستیک و تغییر خواص در طول زمان از چالش‌های رایج محسوب می‌شوند. در PMB نیز اگرچه خواص مکانیکی و حرارتی بهبود یافته، اما هزینه بالای تولید، نیاز به تجهیزات پیشرفته و محدودیت در ذخیره‌سازی و حمل، مانع استفاده گسترده می‌شود.
SPB با خلق راهکاری هوشمندانه این مشکلات را به حداقل رسانده است.
SPB با بهره‌گیری از فرآیندی کنترل شده، ابتدا پایه قیر پلیمری را در پالایشگاه ایجاد می‌کند و سپس در محل کارخانه آسفالت و هنگام اختلاط قیر نیمه آماده با مصالح سنگی و یا با افزودن مکمل شیمیایی و هم‌زدن ملایم، فرایند پلیمریزاسیون تکمیل می‌شود. این روش باعث می‌شود آسفالت تولید شده از نظر کیفیت، پایداری و عملکرد، بسیار بهبود یابد.
این رویکرد چند مزیت مهم دارد:
1- کیفی
- پایداری رئولوژیکی بالاتر قیر و عدم جدایش فاز حتی در ذخیره‌سازی طولانی
- مقاومت حرارتی و مکانیکی بیشتر قیر نسبت به CRMB
- ماندگاری و حفظ عملکرد آسفالت در شرایط سخت اقلیمی و بار ترافیکی نامتعارف
2- اقتصادی
- کاهش هزینه حمل و انبارداری به دلیل عدم نیاز به ذخیره قیر نهایی آماده
- امکان استفاده از تجهیزات موجود در کارخانه آسفالت بدون سرمایه‌گذاری سنگین
- طولانی‌تر شدن عمر روسازی و کاهش هزینه تعمیر و نگهداری
3- اجرایی
- سهولت حمل قیر به صورت کامپاند نیمه‌پلیمری و تکمیل فرایند پلیمریزاسیون در محل پروژه
- انعطاف‌پذیری در تنظیم طرح اختلاط آسفالت بر اساس شرایط محلی و نوع پروژه
- کاهش ریسک افت کیفیت قیر و آسفالت در مسیر حمل‌ونقل
در مجموع SPB پلی میان مزایای PMBو CRMB ایجاد کرده است، با کیفیتی هم‌تراز یا بالاتر از PMB ، اما با هزینه و پیچیدگی تولید کمتر، و در عین حال برتری‌های عملکردی نسبت به CRMB ، به ویژه در پروژه‌های بزرگراهی، باند فرودگاه و مناطق با شرایط اقلیمی خاص.